Dan is er nog altijd het contract

Het ging niet goed. Iedereen wist het maar er gebeurde niks. Het was al jaren zo en de leverancier werd de hand boven het hoofd gehouden. Hoe kwam dat nou? In het bedrijf was een autoritaire baasje van de afdeling. Iedereen keek er tegenop en niemand sprak hem ooit tegen. Tenslotte hij was de baas en tegenspreken dat kon nog wel eens tot vervelende dingen leiden. Dus dat deed de meerderheid dus gewoon niet. De leverancier leverde middelmaat maar niet echt reden om daar een hoop stampij over te maken. Totdat er een keer iets echt fout ging, toen hoorde je binnen de gangen dat het zo niet meer kon. Iedereen wist hoe het zat en niemand deed wat. Dus toen kwam er nieuwe teamleider die het opviel wat er gebeurde. Hij telde zijn knopen en ging langzaam maar zeker zijn autoriteit laten gelden.

Op een keer ging het weer goed mis

Nu was het wachten tot het weer een keer mis ging. Inkoop had gewaarschuwd dat het er aan zat te komen. En ja hoor. De problemen in de operatie waren niet te overzien. Iedereen was in paniek behalve het baasje van de afdeling. De nieuwe teamleider had zich schrap gezet om het aan te kaarten en te veranderen. Er volgende een confrontatie waarbij de teamleider een goede structuur aan de orde wilde brengen. De twee kwamen tot een voorstel om het aan te pakken en voor het moment deden ze het met credo. Dan hebben we altijd nog het contract nog. Al met al was het goed dat de oude cirkel werd doorbroken. De nieuwe teamleider kreeg meer aanzien en werd steeds meer geraadpleegd bij inkoopzaken en er volgde een training contractmanagement. Dat was prima voor het bedrijf en ook anderen begonnen zich te roeren.

Hoe gaan we verder?

De samenwerking tussen de twee werd veel beter. Er ontstond een goede dialoog en ze pakten samen steeds meer dingen aan. Zo werd er een contactmanagement systeem aangeschaft, waar alles in werd opgeslagen. Dat was een hele stap en de organisatie stond versteld. Alleen moest iedereen nog het nut van het systeem worden ingezien en dat was nog een groot project op zich. Ze leefden nog lang en gelukkig en de meeste dingen die in je in een normale organisatie tegenkomt werd daar ook gedaan. Iedereen werd steeds meer betrokken en het ging ze goed. Zo goed dat contracten onder uit de la werden genomen en in het systeem gezet


Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

*
*